Zamieć Karolina Wójciak

Jeśli szukacie książki, która nie tylko trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony, ale jest też praktycznie nieodkładalna to ten tytuł został napisany dla Was. Zapraszam na recenzję Zamieci Karoliny Wójciak.

Zamieć to pasjonująca historia, której akcja została osadzona w surowych warunkach zimowej, górskiej Kanady, na małej, odludnej stacji paliw Zopkios. Toczy się ona w dwóch pasmach czasowych: kilku dni listopada 1988 r. oraz lat 1969 – 1988, a każde z nich poznajemy z punktu widzenia innego bohatera. 

Callie, młoda, samotna dziewczyna staje w obliczu szalejącej zamieci i zmagań z niepełnosprawnym umysłowo współpracownikiem Griffinem, z którym przyszło jej spędzić nocną zmianę na stacji paliw. Jak się wkrótce okazuje, nie będą to jej jedyne zmartwienia, gdyż za sprawą tajemniczych przybyszy los sprowadza na nią i kolegę szereg niebezpieczeństw. W miarę rozwoju akcji, czytelnik odkrywa coraz to nowe tajemnice, które prowadzą do rozwiązania tej najważniejszej, a mianowicie odkrycia na stacji paliw czterech ciał w stanie uniemożliwiającym identyfikację.

Największym atutem książki jest sposób, w jaki autorka buduje napięcie, tworzy intrygi i podaje czytelnika zaskakującym zwrotom akcji sprawiając, że trudno jest przerwać czytanie. Na kartach powieści zostały umiejętnie połączone wątki kryminalne i psychologiczne wraz z tłem historycznym, a także obrazem surowego, bardzo trudnego miejsca, w jakim żyją bohaterowie. To wszystko sprawia, że Zamieć to nie tylko thriller z wartko płynącą akcją, ale też portret społeczeństwa zamieszkującego górskie obszary Kanady 2 połowy XX w. Dodatkowo otrzymujemy wgląd w zmagania człowieka z żywiołem i ogromem emocji i trudów jakim musi podołać w obliczu ekstremalnych warunków pogodowych.

A skoro wspomniałam o warunkach osadzenia akcji to należy nadmienić, że autorka doskonale oddała atmosferę panującą podczas zamieci. Nie dość, że bohaterom sprawia ogromną trudność ciągle sypiący śnieg, mróz i wiatr, to jeszcze muszą pokonywać problemy związane z brakiem prądu, łączności czy awarii pojazdów. To wszystko wycięcza ich zarówno psychicznie jak i fizycznie, a czytelnik może poczuć na własnej skórze lęk i izolację wynikającą z uwięzienia na odludnej stacji paliw. W odniesieniu do przeszłości bohaterów, mamy tu także dość drastyczny obraz szpitala psychiatrycznego i tego jak postępowanie personelu wpłynęło na podopiecznych w dalszych etapach ich życia. 

Nie sposób nie zwrócić też uwagi na zarys postaci. Autorka stworzyła wyrazistych, nietuzinkowych i bardzo wiarygodnych bohaterów, których postępowanie jest silnie osadzone w czasie i przestrzeni w jakich żyją. Ich działania są dobrze umotywowane, a wybory jakich dokonują wynikają z ich doświadczeń życiowych i tajemnic, jakie w sobie skrywają. Dotyczy to zarówno głównej pary czyli Callie i Griffina, jak i wszystkich postaci pojawiających się w książce.

Kolejnym elementem, o którym warto wspomnieć jest styl, w jakim została napisana Zamieć. Choć język jest dość prosty, a rozdziały i opisy niezbyt długie to mamy tu ponad 450 stron bardzo interesującej treści. Opisy są na tyle szczegółowe, by jasno oddać obraz tego gdzie się znajdują i co robią bohaterowie, silnie pobudzając wyobraźnię i zainteresowanie czytelnika, ale jej nie męcząc. Do tego autentyczne dialogi, liczne zwroty akcji, zmiany osadzenia czasowego tworzą kryminał, który chce się przeczytać od deski do deski.

Zamieć to książka, która zachwyci nie tylko miłośników kryminałów, ale także czytelników, którzy szukają powieści o głębszych treściach i znakomicie zarysowanych postaciach. Mnogość motywów, spośród których zemsta, chęć niesienia bezinteresownej pomocy, niepełnosprawność umysłowa, walka o przetrwanie czy miłość to tylko kilka przykładów, pokazuje jak wysokie umiejętności twórcze posiada Karolina Wójciak. Moje pierwsze spotkanie z dorobkiem autorki przeszło moje najśmielsze oczekiwania. I jestem pewna, że to nie ostatnia z jej książek jaką przeczytałam. Gorąco polecam wszystkim poszukującym wciągającej i intrygującej lektury.

O autorce

Urodziła się w 1984 r. Jest absolwentką warszawskiej SGH, nigdy jednak nie odnajdowała się w biurowcach i pracy zgodnej z wykształceniem. Po wyemigrowaniu z rodziną do Kanady rozwinęła się artystycznie, założyła firmę i pracuje jako fotograf. Pisała od zawsze, ale dopiero za namową znajomych jej książki ujrzały światło dzienne. Powieści Karoliny charakteryzuje napięcie trzymające czytelnika w niepewności aż do ostatniej strony. Wielu blogerów i czytelników określa jej książki mianem „nieodkładalnych”. Potrafi wywołać
emocje, które na długo pozostają w odbiorcy jej twórczości. Do tej pory ukazało się 16 powieści autorki.

Źródło: https://lubimyczytac.pl/autor/147511/karolina-wojciak